Wat is een trance-medium? En hoe werkt het?

Omdat het vragen zijn die mij regelmatig gesteld worden lijkt het mij leuk hier wat meer over te delen. Een trance-medium is een medium die op het moment dat zij in contact komt met de energie en ziel van de overleden persoon, de ziel als het ware haar lichaam volledig in neemt. Dat klinkt misschien heftiger dan het is, ik heb het namelijk nooit als probleem ervaren.

Ik ben er achter gekomen tijdens mijn opleidingen en het oefenen tussen de opleidingen door. Ik merkte dat ik mij compleet voelde als de overleden persoon waar ik contact mee had. Ik kon alle gezichtstrekken tot het accent aan toe of de lichaamstaal helemaal in mij voelen. Ik merkte dat ik als de persoon zelf ging praten en bewegen. Het maakte voor de ontvanger in ieder geval heel duidelijk dat ik daadwerkelijk contact had met hun overleden dierbaren. De kenmerken en eigenschappen die ik wist uit te leggen en hoe ik het presenteerde bezorgde mensen kippenvel.

Ik was mij nooit echt zo bewust van hoe ingrijpend maar anderzijds dit ook  als mooi en troostend werd ervaren. Juist omdat het hiermee voor de nabestaande des te levendiger wordt dat hun overleden dierbaren op een ander niveau nog steeds met hun in contact kunnen komen.

De keerzijde

De keerzijde van deze kant van mijn mediumschap is dat ik ook heftige ervaringen vanuit de ziel heel sterk in mijn lichaam voel. Als voorbeeld heb ik niet één keer maar vaker moeten voelen hoe een ziel aan zijn leven is gekomen of hoe hij zelf dit leven beëindigd had. Maar ook de levens die beëindigd zijn door anderen, of door noodlottige ongevallen. Of het nu gaat om vergiftiging met verkeerde middelen of een hele nare dood die ik niet wil ‘herbeleven’ ik kan het niet uit zetten op het moment dat ik vol in contact ben.

Omdat ik letterlijk alle emoties en ervaringen voel, uit ik dit vanuit mijn lichaam. Mijn lichaam is letterlijk een instrument voor de ziel die spreekt. Daar stromen soms tranen uit die niet van mij zijn. Ik hoor mijzelf ook vaak zeggen: “Dit zijn niet mijn tranen hoor”, Het zijn slechts de tranen die de ziel uit en nu aan jou laat zien. Dit is een stukje wat geuit mag worden om de ervaring te helen.

Maar een ervaring in paniek, angst, vreselijke narigheid etc, nee dat is zeker niet prettig om in je lijf te voelen. Soms schok ik dan ook, of voel ik letterlijk pijn op plaatsen in mijn lichaam, terwijl ik weet dat het geen echte pijn is in mijzelf, alleen de ziel die zich manifesteert. Het enige voordeel is dat ik hiermee regelmatig grote vragen beantwoord heb voor nabestaanden. Ik heb details doorgegeven over vermissingen die altijd al in de gedachten van de nabestaande hebben geleefd.

Een trance-medium werkt vanuit de diepste verbinding vanuit het bewustzijn die je met energie kunt ervaren. Ik hoef er al lang al niet meer voor in trance. Ik heb na alle jaren een soort switch ontworpen waarmee ik zelf bepaal hoe diep ik er in ga, en hoe ver ik het laat binnen komen. De trance staat puur voor het overnemen en volledig voelen van de energie van de overleden dierbare. Het grappige is dat ik bijvoorbeeld bij zwangeren op dezelfde manier hun aankomende kindje kan voelen! Dat zijn de leukste ervaringen ;-)

Een verhaal uit de praktijk:

Ik was bijvoorbeeld eens op een beurs aan het werk en er kwam een oudere dame die iemand zocht die haar meer kon vertellen over haar vermiste broer. De vermissing was (in het buitenland) van zo’n tijd geleden dat de politie niet meer verder zocht. Terwijl ik amper de foto aanraakte zonder dat ik de afbeelding zag (die wil ik nooit zien) voelde ik de beste man direct rechts naast me staan. Hij vertelde honderduit over zijn streken, zijn verkeerde banden, en de risico’s die hij nam door naar het buitenland te gaan. Als de spraakwaterval die ik ben bleef ik maar door ratelen, net als hun broer, dat was namelijk ook echt een ratel. Ik zag en voelde ieder aspect van zijn uiterlijk en bleef maar door praten.

Hij vertelde mij over de risico’s en liet mij ook de plek zien waar zijn auto was gevonden. Ik voelde zijn teleurstelling enerzijds over zichzelf maar anderzijds ook een soort rust. Hij wist al die tijd waar hij in zat en dat het niet zonder risico kon zijn. Dat gaf hem en zijn zus nu een bepaalde rust. Een besef van bewustzijn over het gevaar waar hij in verkeerde. En ja het bewijs, dat wist ze in haar hart wel hoe het zat.

Na dit heftige consult zag ik de zus sprakeloos naar me staren. Met haar mond open en de tranen in haar ogen pakte ze mijn handen beet en zei: “Weet je dat jij zojuist alles hebt bevestigd wat ik al jaren denk maar niet bewezen krijg voor verder onderzoek”? Zelf haar sceptische vriendin naast haar keek nu met open mond naar mij. Het broekie waarvan zij had gedacht dat het niets was -dit liet ze ongegeneerd weten in het begin- had nu haar vriendin van alles verteld over haar vermiste en inmiddels overleden broer. Deze jong meid tussen al die ‘ervaren’ oudere tarot dames had hun beiden zo’n levend beeld geschetst dat ze er beiden sprakeloos van waren.

Met een sprankeling in de ogen van deze vrouw kwam er alsnog een rust voor en door haar broer, die alsnog kon vertellen dat het goed zat. Dat zij niet langer moest zoeken en moest dwalen. Hij wist al die tijd waar hij in zat, ze zou de waarheid nooit naar boven halen. Hij gunde haar rust en dat kreeg ze, en de man gelukkig ook. En zo namen wij alsnog op gepaste wijze afscheid.

Deze ervaringen geven mij steeds weer aan hoe belangrijk is dat we hier bewustzijn in creëren. Omdat het zo veel troost en steun biedt. Het geeft mensen letterlijk rust en opluchting in hun lichaam. Soms geeft het letterlijk weer zin in het leven! Dat is toch het mooiste wat je aan je medemens kan geven? ;-)

Fijn weekend lief mens!

Liefs Barbara